Vandaag was het de perfecte dag om Paul weer eens te interviewen. Ik heb onlangs wat boeken over ‘Bijna Dood Ervaring’ gelezen. Ik was er niet naar op zoek, het viel me als het ware in de schoot.
Dus dat werd het thema. En toen scheen ook nog de zon door het raam.
Vanmiddag stelde ik Paul een aantal vragen over zijn kijk op de dood en het leven voorbij de dood. Ga je inderdaad door een tunnel? Is er een punt waar terugkeer niet meer mogelijk is? Kom je werkelijk familie en bekenden tegen? Het is allemaal mogelijk... Toch bestaat er, voorbij dit alles, een werkelijkheid zonder gehechtheden en zonder wereldse verhalen. Dat is waar Paul zich bevindt. Hij en de vele Lichtwezens. Hij kan niet zoveel met mijn vragen, afkomstig van boeken en research.
Toch worden er een paar dingen duidelijk. Waar je na de ‘dood’ terecht komt, is afhankelijk van het bewustzijnsniveau. Daarnaast: als iemand ‘sterft’ is het helemaal niet nodig om te treuren. Ook de tranen van mij waren destijds verspild, zo blijkt nu. Is het algemene BDE verhaal misschien toch een tikkeltje anders dan wat (wetenschappelijk) onderzoek bij elkaar heeft gepuzzeld? Is wat we nu van BDE weten, slechts het begin, en nog steeds een weerspiegeling van het aardse denken met z’n gehechtheden aan vorm en speciale relaties?
Gaat daaraan voorbij misschien nog iets anders schuil? Zoals bijvoorbeeld het bewustzijn dat maar één wens heeft: Opgaan in de eenheid van de Bron, ook als je weer terug gesmeten wordt op deze planeet? Vorm zelf je mening. Stem je op Paul af, kijk in zijn ogen, laat je meenemen naar de waarheid die nog verder gaat dan wat we al wisten.
Veel kijkplezier,
Liefs Lilian