Goed nieuws, we openen een ambassade in Vlissingen
Lieve Jij,
Zie jij het ook? Het nieuwe leven? Hier en daar al bloesem, de bomen in de knop? Kun je voelen dat de warmte in de lucht hangt? Hoor je de vogels fluiten? En ja, het is langer licht. De is lente. Waar licht is, is vreugde. De natuur is zwanger en binnen een week barst het los in een euforie van leven. De dans met de natuur, als liefde zichzelf bevrucht.
Ook hier is van alles gaande. Vriendin Marieke heeft de ingeving om haar woning te verlaten. Ineke is al een tijdje op de zoek naar een huis in Zeeland. Ik stap mee in en wij als team, hebben opeens een nieuw project. De mogelijke verhuizing is het gesprek van de dag. We kennen het pand. Het is om de hoek van de boulevard, in het oude centrum, best groot, een aantal verdiepingen, met een dakterras. Hier zouden we retraites kunnen geven. Dan hoeven we nooit meer iets te boeken. We kunnen een sfeervol gastenverblijf maken, voor vrienden en familie, om ook te komen genieten van de zee. Marieke doet een goed woordje voor ons. Nu is het afwachten of de huurbaas het ook oké vindt.
Als we buiten in mijn tuintje er op los fantaseren, belt Andre. Hij is iemand die vaak naar de healings kwam, die Paul goed kent, en hem geregeld ziet verschijnen. Toen en ook nu. Na een inleidend gesprekje over hoe het met hem en mij gaat, zegt hij dat ik verder moet. Vorige zomer heb ik hem nog in Antwerpen ontmoet. Ik had zó sterk het gevoel dat Paul door hem heen sprak. Alsof hij Andre even leende. Nu heb ik dat weer. ‘Je moet verder’, herhaalt hij. ‘Dan ga je Paul zien. Paul is bij jou.’
Ik ben er stil van.
Ik denk: de Bron is louter liefde en dus ben ik dat ook. Door al het rouwen, door alles van de laatste twee jaar, met het overlijden van mijn ouders, de breuk in het gezin, het heengaan van Paul, ben ik zó diep gegaan, dat ik weer terug moet naar mezelf. Ooit was ik een sprankelend kind, met lichtjes in de ogen, een brede glimlach, vol van het leven, vol van verwondering, spontaan, iedereen vertrouwend. Kan ik accepteren dat de dingen zijn, zoals ze zijn? Ja, dat kan ik, want ik wil Paul zien.
We zijn naar Vlissingen geweest, om de woning te bezichtigen. Ik, Marianne, Ineke. Het was een fijn weerzien met Marieke. We zijn allemaal enthousiast. Binnenkort wordt het contract getekend. We voelen iets magisch. Marieke vertelt dat ze Paul zo duidelijk heeft gevoeld, wij die hetzelfde ervaren. Hij heeft hier vast de hand in, want hij weet hoeveel we van de zee houden. Het is een kosmisch cadeautje. Een terras waar de meeuwen door de lucht tuimelen, waar de wind vrij spel heeft, waar ik het ruisen van eb en vloed hoor. Dankjewel, voor wie het horen wil.
En ondertussen is katje, Lisa hoogzwanger. Ik verwacht dat ze vannacht gaat bevallen. Ik weet zeker dat het een prachtig nestje zal zijn, met romige kitten. Ondertussen waggelt Lisa rond, als een tonnetje. Ze komt vaak knuffelen op mijn schoot. Dan leg ik zachtjes mijn hand op het buikje, dan snort ze in mijn hals. Ik kan de kittens voelen, hoe ze bewegen, en heb ze ook al innerlijk gezien. Al die kleine kopjes, in een gouden bal. Me and my cat. Lisa, zo rustig, zo afgestemd, met een licht in haar ogen, in contact met de Grote Heilige Kattengeest.
Ik zie het voor me. Kleine wollige stuiterballetjes, een nieuwe plek, met gelegenheid voor retraites, om te overnachten, samen met ons. Ik weet nog niet hoe het er allemaal eruit gaat zien. Ik weet alleen dat ik blij ben dat de winter voorbij is. Ja, ik ga verder, met Paul in mijn hart. Hij is er steeds, dit voelt geleid. Ik laat het verleden achter mij. Ik voel een verbinding, die voorbij alles gaat. Het is moeilijk in woorden te vatten, en toch weet ik, dat jij, die dit leest, begrijpt wat ik bedoel. Ik besta in de eeuwige flow. Ik word gedragen door het leven zelf. Ik vertrouw, zoals ik altijd heb gedaan.
Ik leef, ben aanwezig op planeet aarde, precies op de juiste plek, op het juiste moment. Ik voel me vrij, onthecht, heb me losgemaakt van oude ideeën, en ga voor de wonderen. In de geest ben ik verbonden met Paul. Zo is het nu en in alle eeuwigheid.
Ja, het is lente. Ik ben blij en als ik in vreugde kan zijn, kun jij het ook. Kijk, een roodborstje op een tak, zo klein, zo schattig. Nog voor de dag voorbij zal zijn, zal ik getuige zijn van vele wonderen. Van geboorte, van schattige kittens, van nieuw leven, opwinding, zorg, liefde en onontdekte plaatsen aan de horizon. Wat is het leven mooi en ik heb geen idee waar het allemaal naar toe gaat. Of zoals Paul het steeds zei: ‘Eén met de Bron en niets anders!’
Ja, dat is het enige, vandaaruit gebeurt alles….
Moeiteloos.
Liefs, Lilian
Lisa is inmiddels bevallen van vijf prachtige Lilac kittens.
Kijk op Cattery pagina op deze website